You are currently viewing Częstochowskie ślady drogi do Niepodległości
SONY DSC

Częstochowskie ślady drogi do Niepodległości

Projekt pn. „Życie to sztuka filmowa – moje emocje” finansowany z Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich NOWE FIO na lata 2021-2030.

W Częstochowie nie brakuje miejsc symbolizujących drogę, którą Polacy przeszli, by odzyskać Niepodległość. Codziennie mijamy pomniki czy ulice przypominające o historii naszego kraju. By przedstawić je jak najrzetelniej nasi dziennikarze sięgnęli po słynną „Małą encyklopedię Częstochowy” autorstwa Bogdana Snocha. Aleja im. Tadeusza Kościuszki – ulica między Al. NMP i ul. Jasnogórską, łącząca al. Wolności z al. Armii Krajowej. Do I wojny światowej była fragmentem ul. Teatralnej. Obecną nazwę otrzymała po odzyskaniu przez Polskę Niepodległości. Aleja Niepodległości – ciąg komunikacyjny łączący rondo przy ul. Mickiewicza z al. Pokoju, ul. Jagiellońską i al. Wojska Polskiego. Powstała na miejscu dawnej drogi łączącej Częstochowę z Błesznem. Po II wojnie światowej otrzymała nazwę Alei Związku Walki Młodych. Po zmianach demokratycznych w Polsce nadano jej obecną nazwę. Cmentarz św. Rocha – nekropolia położona w zachodniej części dzielnicy Częstochówka- Parkitka. Pierwszych pochówków dokonano tu w 1641 roku. W kaplicy cmentarnej znajduje się płyta upamiętniająca marszałka Józefa Piłsudskiego. Na cmentarzu znajduje się również groby powstańców styczniowych z 1863 roku. Grób Nieznanego Żołnierza – grób zlokalizowany w środkowej części al. Sienkiewicza. Odsłonięto go w 1925 roku. Geneza sięga wydarzeń z 1921 roku, kiedy pod murami Jasnej Góry ułożono płytę z piaskowca ozdobiona krzyżem i napisem „Nieznanemu Żołnierzowi” (projekt B.J. Proszkowski). Płytę następnie przewieziono na obecne miejsce. Po wyzwoleniu wielokrotnie zmieniano wygląd kompozycyjny grobu. Pomnik Józefa Piłsudskiego – O budowie w Częstochowie pomnika marszałka zdecydowano niebawem po jego śmierci w 1935 r. Aż do początków okupacji niemieckiej stał on przy ul. Krakowskiej. W listopadzie 1981 r. Klub Historyczny im. Józefa Piłsudskiego przy NSZZ „Solidarność” powołał Społeczny Komitet Odbudowy Pomnika Marszałka, po wprowadzeniu stanu wojennego te działania wiązały się jednak z represjami. W sierpniu 1990 r. powstał akt dotyczący budowy nowego pomnika na pl. Biegańskiego. Odsłonięto go w 1997 r. Ulica Józefa Piłsudskiego – jedna z głównych ulic w Śródmieściu, przy której znajduje się dworzec kolejowy. Ulicę wytyczono w czasie zaborów jako drogę dojazdową do budowanego dworca kolei warszawsko-wiedeńskiej. Otrzymała wówczas nazwę Dojazd. Bezpośrednio po wizycie w mieście Józefa Piłsudskiego ulica otrzymała patrona. Po II wojnie światowej patronował jej zaś gen. Karol Świerczewski. Pod koniec lat 80. Piłsudski został na krótko patronem ulicy na Parkitce. Przemianowano ją jednak na Okulickiego, zaś marszałek powrócił jako patron ulicy prowadzącej do dworca.